طبقه‌بندی پوشش گیاهی بر اساس شاخص تالابی به کمک سنجش‌ازدور و نمونه‌برداری زمینی(مطالعه موردی: تالاب بین‌المللی آلاگل)

بسیاری از گیاهان تالاب­ توانایی تحمل طیف وسیعی از شرایط آب‌شناختی را دارند و ممکن است در مناطق غیر تالابی نیز به‌خوبی رشد کنند. ازاین‌رو، شاخصی به نام شاخص گیاهان تالابی تعریف‌شده است که بر اساس آن، گیاهان در تالاب­ها به طبقاتی تقسیم می­شوند که هرکدام نشان­دهنده نیاز آبی و انتشار آن‌هاست. تهیه نقشه پوشش گیاهی بر اساس شاخص تالاب، یکی از معیارهای مهم در مرزبندی اکولوژیکی تالاب است. تالاب بین­المللی آلاگل از دسته تالاب‌های داخل خشکی به‌حساب می‌آید و یکی از کانون‌های زادآوری پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است. پهنه­ی آبی این تالاب در فصول مختلف متغیر است. رطوبت خاک این تالاب از مناطقی که به‌طور دائم تحت آب‌گرفتگی هستند تا محدوده‌ای که فقط خاک آن اشباع‌شده و یا در زمان نسبت کوتاهی در طول فصل رشد آب‌گرفته می‌شود متغیر است. گرچه برخی از گونه‌های گیاهی تنها در رویشگا­هی که در تمام طول سال مرطوب است رشد می‌کنند، سایر گونه‌های گیاهی با درجات مختلف وابستگی به رطوبت در محیط تالابی و پیرامون آن سازگاری و تکامل‌یافته‌اند. در این پژوهش، ابتدا به کمک شاخص NDVI، محدوده‌های کلی پوشش گیاهی تالاب در ساحل و پیرامون آن شناسایی شد. سپس، گیاهان غالب و نماینده وضعیت تالابی در تابستان و پاییز 1390، به کمک نمونه­گیری در منطقه شناسایی شدند. درنهایت، با استفاده از طبقه­بندی نظارت­نشده (ISOCLUST) و طبقه­بندی نظارت­شده (MAXLIKE) و بر اساس شاخص گیاهان تالابی، سه‌طبقه پوشش گیاهی تالابی از میان هفت‌طبقه اراضی شناسایی شد. نقشه پوشش گیاهی بر اساس شاخص گیاهان تالابی، یکی از معیارهای موردنیاز در فرآیند مرزبندی اکولوژیکی تالاب­ است. ارزیابی طبقه­بندی برای دقت در مرزبندی اکولوژیک تالاب سودمند است و در حل تعارض میان حفاظت از تالاب و سایر کاربری­های هم‌جوار کمک شایانی خواهد نمود.